BİR KIVILCIM DÜŞER ÖNCE... (ORJİNAL BAŞLIK? EH.)

"İnsanın ruhuyla ilgilenmesi için hiçbir zaman çok erken ya da çok geç değildir..."

Ve bilirim ki; benim de ruhuma iyi gelen, yumuşacık elleriyle içimi okşayan, yıllar geçtikçe değerlenen dostlarım var. İyi günde, kötü günde duacım onlar... 

Güvendiklerim... Kahkaha atmaya da, ağlamaya da beraber iştirâk ettiklerim:)

Farklı bir dille iletişim kurduklarım..:) 

"Hani şu gün vardı ya, şey yapmıştık hani..." gibi dengesi bozuk bir cümle kurduğum zaman bile beni anlayanlarım:)

Bir anı...

Tek bir kötü anıyı bile bana yük etmeyenlerim...

Düşündükçe gülümsediklerim...

Sevdikçe sevdiklerim...:):) 

İyi ki varsınız...

Not: Fotoğrafta olmayanlar da var. Sakın kırılmayın. Hepiniz benim bebeklerimsiniz:D:D