Kitaplara, yazmaya aşık; çoğu zaman susmayı tercih edip kaleme kağıda sarılan ben... Ben bile böyle düşünüyorum bazen... Tam da şu anda olduğu gibi... Tam da bu yazıyı yazarken arka fonda çalan melodinin bana dikte ettiği gibi... Sus ve dinle:)
Bir melodi binlerce karmaşık duyguyu nasıl içerebilir, gör... İster benim yaptığım gibi yatağına uzan ve tavana dik gözlerini binlerce düşünce içinde... İster uykuya dal... İster birşeyler karala... Ne yaparsan yap, ikimiz de bambaşka şeyler düşüneceğiz bu melodi kulaklarımızda çınlarken. Ne garip değil mi?... Şu dünyada yaşayan küçük büyük her bir canlının farklı farklı dertlerinin, amaçlarının, mutluluklarının olması ne garip...
Neyse, daha fazla kendi düşüncelerimi kaleme almayacağım bu yazıda. Bu melodiyi her dinleyenin apayrı diyarlara gitmesi çünkü amacım. Sizin hayal dünyanıza, benim düşüncelerimin ket vurmasından kaçınarak susuyorum...
Hayatın akışına 5 dakikalık mola...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder