Birinci Kız Öğrenci Yurdu'ndan yazılmakta bu satırlar... Ömrü hayatım boyunca öğrenci halimle yurtta kalacağım son günler bunlar, ihtimal yüksek! Şimdi pencere kenarındaki masamdan, kocaman ceviz ağacıyla göz göze gelerek düşüyorum bu notları. Günün birinde bu yazıyı okuduğumda, bu görüntü fotoğraf karesi gibi önüme serilecek eminim:) Hatta arka fonda çalan Ajda Pekkan şarkısı bile kulaklarıma kadar ulaşacak; "Unut demeekk dile kolay, ateş düştüğü yeri yakaarr...":) Güzel değil mi;)
Bugün adına hatırlamak istediğim birkaç şey daha var:)
Komşumuz Nagihan Abla'nın balkonunda yaptığımız kahvaltı ve ardından kahve keyfimiz gibi...:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder